Տրված բառերին ում, ի՞նչ(ը), ինչի՞ն, ինչո՞վ հարցերին պատասխանող լրացումներ ավելացնելով՝ կազմի՛ր բառակապակցություններ:
Սիրել, կտրտել, մատուցել, մոտեցնել, հանգստացնել:
236. Տրված բառերին ավելացնելով ինչքա՞ն, ինչպե՞ս, ե՞րբ, ո՞ւր հարցերին պատասխանող լրացումներ` կազմի´ր բառակապակցություններ: Անհանգստանալ, սովորել, ուղևորվել, կեղտոտվել:
.Նախադասությունները հնարավոր ձևերով կետադրի՛ր այնպես, որ տարբեր իմաստներ ունենան:
Անգղերի կռնչոցից վախեցած, ձիերը խլշեցին ականջները: Ժայռի կատարին բազմած , արծիվն ակնդետ նայում էր երկնի լազուրին: Այս անգամ ուրիշ կաս-կարմիր փողկապով էր, նոր ածիլված դեմքով անսովոր առույգ ու կենսուրախ: Տիկին Նվարդը’ գլխին մի խայտաբղետ , մեծ գլխարկ ուրախ- ուրախ անցնում էր: Օրիորդը գլուխը կախեց ‘ մտածության մեջ ընկավ Սամվելը նրա սիրելին փորձանքին էր ընդառաջ գնում: Մանուկները գնում էին ծանոթ արահետով, որ տանում էր դեպի բուրգի քարանձավները, սիրելի և երկյուղալի վայրեր։
Երկու նոր տեքստ ստացի՛ր`
ա) երկրորդական նախադասությունները դերբայական դարձվածներ դարձնելով. բ) բարդ նախադասությունները երկուական նախադասություններ դարձնելով:
ժամանակին մարդը հրաժեշտ կտա ցամաքային այն միջավայրին, որտեղ ինքը մարդ կդառնա : Արեգակնային լույսով ողողված հարթավայրերից ու բլուրներից կտեղափոխվի ծովի խորքը, որպեսզի ջրային էակների նման բնակվող ծովի հատակին կառուցված տներում: Մարդկությանն այդպիսի ապագա է գուշակում օվկիանոսագետ ժակ Իվ Կուստոն, որը համաշխարհային հռչակ է ձեռք բերած : Չնայած որ հնազույն ժամանակ նավերն ակոսում են օվկիանոսի մակերեսը, ջրային տարերքը մարդուն խորթ է մնացել: Պրոֆեսոր Պիկարի որդին՝ ժան Պիկարը, իջավ օվկիանոսի ամենախոր անդունդ Մարիանյան իջնելվ ,ծովի անդորր խռովող միակ հանդուգն : Կուստոն պնդում’ է, թե մարդը ջրի տակ ապրելուն կարող է վարժվել:
Նախադասությունները հնարավոր ձևերով կետադրի՛ր այնպես, որ իմաստները տարբեր լինեն:
Հայրն ու մայրը ողջունեցին մեզ ,համբուրեցին nշնորհավորեցին իրար: Հայաստանը, ուր որոշել էր գնալ մանուկ հասակից, չէր տեսել: Նրանց ,ոտների տակ մի պահ մթագնում էին ձորերը անտառները սևանում էին ամպերի ‘արանքում բեկբեկված շողերի փայլի մեջ: Խաղաղ գիշերվա մեջ ,թույլ լույս արձակելով, երկու աստղ էր պլպլում Ծիծեռնավանքի ծուռ խաչի վրա: Ծովափին կանգնած աղջիկը’ հայացքը հառել էր հեռու հորիզոնին
Դավիթ Մեհրաբյան 